Spirit of Japan

Awe

Post przeniesiony przez moderatora na podstawie pt.9 regulaminu:
"9 Zamieszczaj posty we właściwych tematach, a tematy we właściwych kategoriach. Administrator i moderatorzy mają prawo przenosić tematy do innych kategorii."

Fajny artykuł jak jeść pałeczkami i się nie zagłodzić :hamster_giveup:

[link widoczny dla zalogowanych]

jak wygląda ozdobny pokrowiec na pałeczki? Właśnie tak:

Krulik

magda

Wiekszośc nowych znajomych jak idzie pierwszy raz do chińskiej restauracji ze mną...to robią wielkie oczy jak ja jem pałeczkami.. i chccą żebym ich nauczyła... ale ja nie umiem ich tego nauczyć xD ja to robie poprostu od serca ^^
Noo jak długo ostatnio nie jadłam pałeczkami to wogule ich utrzymać nie mogłam Sad

Awe

Ha! Mój dorobek w jedzeniu pałeczkami to zjedzenie spaghetti i gyros bez trudności Mr. Green

Szło mi tak dobrze, aż pomyślałam, że we wcześniejszym wcieleniu byłam Japończykiem xP
No, ale nie mam porównania, więc osądzam na własnych odczuciach Razz

(tak, wiem, te dania mają tak wiele wspólnego z Japonią... xP)

Szczur

Ja bardzo szybko nauczyłam się jeść pałeczkami. Bez problemu złapałam za te dwa drewienka i wsuwałam kluchy z mięsem. ^^

Artykuł jest bardzo ciekawy i na pewno przydatny. =^_^=

akumuchi

artykul przeraza tych ktorzy hashi nigdy w reku nie mieli. I trudno im sie wlasciwie dziwic. Najgorszy moze wydawac sie namida bashi(zupa skapujaca z paleczek), ale trzeba sie naprawde naprawde postarac zeby na paleczkach sie chociaz kropelka tej zupy zebrala xD

ps. moj pierwszy raz z paleczkami byl w restauracji. Jak je wzielam do reki to do mnie poprosu przemowily xD zabralam je sobie i do tej pory wcinam nimi wszystko. Najwiekszy wyczyn to zjedzenie spaghetti i ryzu(sypkiego/ nieklejacego, czy jak go tam zwali)
a nozem i widelcem do tej pory posluguje sie jak... Oo'

YumiiYuki

Mojego pierwszego razu jedzenia pałeczkami co prawda nie pamiętam bo byłam mała, a zaszczepiła mi to Mama z Babcią.
Natomiast najlepsza sytuacja jeżeli chodzi o jedzenie pałeczkami była w Restauracji gdzie poszłam z Babcią i po zamówieniu jedzenia zapytałam czy mają pałeczki( swoich nie wzięłyśmy - bo wyszedł spontan) zdziwiony Azjata powiedział że tak i mi przyniósł. To to nic. Najlepsze było jak już jedzenie zostało podane i ja zaczęłam nimi jeść a ten stał i się patrzył( trochę mi było głupio jak ktoś się gapi na to jak jem ale starałam się nie zwracać na to uwagi). W końcu padło pytanie które mnie po prostu totalnie zaskoczyło : Jak ty to robisz? Jak ty jesz pałeczkami? - zdziwiłam się bo to on pytał o to mnie. Po czym nawiązała się rozmowa w której powiedział, że jest Tajwańczykiem ale od małego mieszka w Polsce i nikt nie zdążył go nauczyć i podziwia moją precyzję i władanie pałeczkami. Od tamtego momentu się wraz z Babcią z nim zaprzyjaźniliśmy.
Nie zmienia to faktu, że sytuacja była dziwna.
Na dzień dzisiejszy jedzenie pałeczkami mam opanowane do tego stopnia że nie mam problemu z jedzeniem pojedynczych małych rzeczy np ziarenek ryżu, co nie zmienia faktu że potrafię jedzenie pałeczkami zjeść szybciej niż rodzina widelcem. Także to już chyba dobry poziom Mr. Green

Pozdrawiam was Mr. Green