Spirit of Japan

Awe

Ludzie i lalki… Czy bycie człowiekiem implikuje człowieczeństwo?
Dorośli i dzieci… Czy pierwsi mogą istnieć bez drugich?

Rodzaj produkcji: seria TV
Rok wydania: 2003
Czas trwania: 13×24 min
Tytuły alternatywne:
アヴェンジャー
Gatunki: Science-fiction, Sztuki walki
Postaci: Androidy/cyborgi; Miejsce: Inne planety; Czas: Przyszłość (postapokaliptyczna)

Avenger (jap.: アヴェンジャー) - serial anime w konwencji science fiction, wyprodukowany wspólnie przez Bandai Visual, Bee Train i Xebec i wyreżyserowany przez Koichi Mashimo. Akcja jest osadzona na post-apokaliptycznym skolonizowanym Marsie.

Serial był emitowany w Japonii przez sieć TV Tokyo między 1 października 2003 a 24 grudnia 2003, a następnie licencjonowany na region Ameryki Północnej przez Bandai Entertainment.

Akcja serialu jest umiejscowiona na skolonizowanym Marsie w niesprecyzowanej przyszłości. Większość populacji ludzkiej jest podzielona na niewielkie, pokryte kopułami miasta-państwa. Ci, którzy żyją poza kopułami w trudnych warunkach dzikiego środowiska, są nazywani Barbaroi. Brakuje zasobów, a poziom dostaw dla poszczególnych miast jest decydowany poprzez walki ich reprezentantów. Dodatkowym problemem kolonistów jest fakt, że od dziesięciu lat na Marsie nie urodziło się ani jedno dziecko. Przyczyna niepłodności nie jest znana. Aby wypełnić miejsce, które w ich życiu zajmowały dzieci, ludzie zwrócili się w stronę androidów nazywanych lalkami. Nad Marsem wisi czerwony, ziemski Księżyc, który zbliżył się do czerwonej planety po zniszczeniu Ziemi i jest powodem niszczycielskich burz wywoływanych fluktuacjami grawitacji między Marsem a niechcianym satelitą.

Główną bohaterką opowieści jest Layla, wojowniczka barbaroi o tajemniczej przeszłości, dążąca do starcia z Volkiem, władcą Marsa. Towarzyszą jej Nei - dziwna lalka oraz Speedy, "naprawiacz lalek".

Bohaterowie:

Layla Ashley
Cicha, ponura osiemnastoletnia kobieta. Layla jest jedyną ocalałą osobą z statku kolonizacyjnego, który został zniszczony przez Volka nad Marsem, aby uniknąć przeciążenia zasobów planety przez nowo przybyłych. Została wyszkolona do walki na wojowniczkę. Jest zdecydowana pomścić pasażerów statku pokonując Volka w walce.

Volk
Jeden z "Oryginalnego Tuzina" (pierwsi koloniści). Życie Volka zostało znacznie wydłużone przez zdobycze nauki. Władca i wojownik-reprezentant Volk City, jest także jedyną osobą, którą można by określić jako władcę Marsa. To on zdecydował o zniszczeniu statku z uchodźcami z Ziemi, na którym znajdowała się młoda Layla. Posiada bardzo głębokie poczucie odpowiedzialności i podejmuje działania myśląc o wyższym dobru Marsa i jego mieszkańców. Ich pomyślność jest dla niego najwyższą wartością i w ich imieniu jest w gotowy popełnić każdy grzech.

Westa
Kolejna z Oryginalnego Tuzina. Westa posiada podobny autorytet jak Volk, ale dużo łagodniej podchodzi do problemów. Troszczy się o mieszkańców planety i jej troska, oraz fakt że podobnie jak Volk wydaje się nieśmiertelna, sprawiła że wielu ludzi odnosi sie do niej niemal jak do bóstwa, określając ją mianem "Bogini Westa".

Nei
Nei jest inną niż wszystkie, dziesięcioletnią "lalką", z oczyma w różnych kolorach. Jej pochodzenie jest tajemnicą. Towarzyszy Layli i jest jedyną osobą (lub rzeczą), która wydaje się troszczyć o wojowniczę.

Speedy
Osiemnastoletni "naprawiacz lalek". Speedy jest przyjacielski i uprzejmy. Postanowił przyłączyć się do Layli po tym, jak widział jej walkę w kopule, w której mieszkał. Jest też zainteresowany jej niezwykłą lalką, Nei.

Cross
Cross (poprzednio znany jako Ares), jest jeszcze jednym z Oryginalnego Tuzina, ostatnim poza Volkiem, Westą i Jupiterem. Nie zgadzał się z kierunkiem, który obrał Volk i opuścił kopuły, wybierając życie w dziczy.

Garcia
Wojownik barbaroi, który spotyka Laylę na wczesnym etapie jej podróży, gdy przez krótki czas jest ona reprezentantem jednego z miast. Layla pokonuje go w walce, ale daruje mu życie. Ich ścieżki przecinają się jeszcze kilkukrotnie, a w jednym przypadku Garcia pomaga Layli w walce przeciwko lalkom polującym na Nei.

Ludzie, którzy nie mogą mieć dzieci i lalki, które grają ich role… A równocześnie są służącymi. Jednak lalki, nawet mające wolną wolę i własne życzenia – nadal pozostawały tylko kukłami. Ale jak można dorosnąć, gdy dowolne „dziecko” może tak po prostu trafić na śmietnik, nie mając żadnych praw? Czy w takim świecie można stworzyć rodzinę? I jak może on trwać, gdy ludzie starzeją się i powoli umierają, a nie rodzi się nikt, kto zajmie ich miejsce? Lalki nie pretendują do człowieczeństwa. Czy tak naprawdę świat bez dzieci nie umrze na długo przed śmiercią ostatnich ludzi?

Chyba nikt się nie zdziwi, jeśli nazwę taki świat apokaliptycznym – tak został opisany, i tak jest rysowany – w czerwieni, fioletach i brązach. Jedna z najlepszych scenerii, jakie kiedykolwiek widziałam w anime. Gry kolorów, cienie… Jedyne, co można zarzucić grafikom, to postacie ludzkie – ale nie potrafię wyobrazić sobie, jak można by je zrobić inaczej. Bardzo dużo uwagi poświęcono oczom, kamera często zatrzymuje się na jednej twarzy. Albo też na pojedynczych sylwetkach – na szczytach klifów, przy oknach. Aż po horyzont rozciąga się błękitne miasto albo sucha ziemia. A nad tym wszystkim trwa nieruchomo czerwony księżyc. Zwiastun końca – albo taka sama ofiara przeznaczenia, jak ludzie.

Jednak świat, ze wszystkimi jego problemami, jakkolwiek ładnie rysowany, nadal pozostaje tylko tłem, na którym twórcy przedstawiają nam portrety poszczególnych ludzi… Czy też postaci, ponieważ słowo „człowiek” nie zawsze wydaje się odpowiednie. Leila Ashley – kobieta-wojownik, Nei – dziecko-lalka, bogini Westa i demon Volk, którzy kiedyś byli ludźmi, ale w imię wyższych celów poświęcili swoje człowieczeństwo. Pierwsza dwójka przypadkiem spotyka się na samym początku serii – ale gołym okiem widać, że coś je łączy. Druga – zna się od dawna, może nawet od zbyt dawna – ich rozmowy w każdym odcinku są prawie jednakowe. Leila chce zabić demona. Demon pragnie jej śmierci. Nei jest nadzieją ludzkości… A Westa stoi przy oknie i ogląda księżyc. Patrząc na nich, trudno jest nie zadać sobie pytania, w którym miejscu przekonanie o własnej racji powoduje, że przestaje się zauważać to, co dzieje się dookoła. Czy poniesiona ofiara, niezależnie od tego, jak wielka, daje prawo do poświęcania innych dla dobra osób trzecich, czy nawet dla dobra „ogółu”? Nie da się ukryć, akurat ten temat we wszelkiego rodzaju produkcjach popularnych pojawia się bardzo rzadko – zaślepieni własną prawością (albo walką z „tymi złymi”) bohaterowie nie zastanawiają się, czy zawsze mają rację, czy mają prawo decydować nie tylko za siebie – a widz przyjmuje ich działania jako coś oczywistego. I kolejne pytanie, które prawie nigdy nie pojawia się w opowieściach – a jakie będą skutki naszych działań (szczególnie te długofalowe)?

W Avenger nie ma „tych złych”. Jest za to wielu ludzi, którzy robią to, co wydaje im się słuszne. I jedna osoba, która nie robi nic, ograniczając się do narzekania na los. Czy w ten sposób czyni dobro? Czy jeśli istnieje droga, to koniecznie trzeba nią iść? Kto decyduje o konieczności? Tak wiele pytań, i prawie żadnych odpowiedzi… W zasadzie słuszność podjętych przez bohaterów decyzji pozostawiono do oceny widza. W finale usłyszymy tylko jedno wyjaśnienie.

Muzyka dla Avengera została skomponowana i wykonana przez japoński duet Ali Project, który miał swój wkład także w inne serie anime, między innymi CLAMP School Detectives , Noir i .hack//Roots. Piosenki otwierająca (Eclipse Grand Guignol (月蝕グランギニョル Gesshoku Guran Ginyoru) i zamykająca (Mirai no Eve), a także ogólna oprawa muzyczna są uważane przez wielu fanów i recenzentów za najbardziej zapadające w pamięć elementy serii. Album z oryginalną ścieżką dźwiękową został wydany w Japonii w 2003.

wikipedia
anime.tanuki.pl